Değerli kardeşimiz,

– Hz. Âdem’in iki çocuğunun “kurbanlık”larının insan olmaması, ilk devirlerden beri “insanların kurban edilmesi” diye bir durumun söz konusu olmadığını gösterir.

– Allah yasakladığı halde, bazı dönemlerde insan kurban edilmesi söz konusu ise, bu durum onların bu emre uymadığındandır. Nitekim günümüzde bile Allah’ın yasakladığı kesin olarak bilinen nice günahlar açıkça işlenmektedir.

– İslam literatüründe yer alan bazı menkıbelerde “insanların kurban edilme vaadi / adağı” gibi bir şeyin gerçekleştiğine dair hiçbir kayıt yoktur. 

– Bundan anlaşılıyor ki, insanların kurban edilmesine teşebbüse önceden toleranslı olması, insanların samimiyetinin test edilmesine yöneliktir. Yani, insanı kurban etmeyi adayan kişinin bu niyetinin samimi olduğu, bu fedakarlığının tescil edilmesinden sonra bir şekilde bu olay engellenmiştir. 

– Bilindiği üzere Habil, Kabil olayında, kurbanı kabul olmayanın kurbanı kabul olanı öldürmesi ilk öldürme olayıdır. Ve bu da kurbanın kabul edilip edilmemesine bağlı olarak gerçekleşmiştir. Bu sebeple Allah, ne şekilde olursa olsun, haksız yere insan öldürmeyi yasaklamıştır. Ve Kur’an’da bu yasak hükmü ifade edilirken, Habil, Kabil arasında meydana gelen kurban olayı ve öldürme olayı hatırlatılmış olması pek manidardır. Yani kurbanların samimi bir niyete bağlı olarak tahakkuk etmesi gerekir. Bu samimiyet olmadığı zaman, hayvanı kurban eden kişi bu kurbanına insanı bile Kurban edebilir.

Demek ki samimiyetin test edilmesi, kurbanla ilgili niyetin önemli bir unsurudur.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet