Değerli kardeşimiz,

İlgili rivayetin tamamı şöyledir:

Hz. Muaviye cuma gününde minbere çıkarak, “Mal bizim malımız, haraç bizim haracımızdır. Kime istersek ona verir, istemediklerimize de vermeyiz.” dedi. Halktan hiç kimse de ona cevap vermedi.

İkinci cumada yine aynı şeyleri söyledi ve fakat bu sefer de cemaatten hiçbir ses çıkmadı.

Ancak üçüncü cumada da aynı sözleri tekrarlayınca orada bulunanlardan birisi kalkarak

“Hayır, nereden senin oluyormuş? Aksine mal bizim malımız, ganimetler de bizim ganimetimizdir. Kim onlarla bizim aramıza girip bizi onlardan mahrum etmeye kalkışacak olursa, onu kılıçlarımızla Allah’ın mahkemesine sevk ederiz.” dedi.

Hz. Muaviye minberden inip namazı kıldırdıktan sonra o kişiyi huzuruna çağırttı. Bunun üzerine halk bu kişinin zarar göreceğine kesin gözüyle bakmaya başladı ve onun arkasından Muaviye’nin huzuruna doluştular.

Ancak içeri girdiklerinde o kişiyleMuaviye’nin yan yana oturmakta olduklarını gördüler.

Muaviye kalkarak, halka şunları söyledi:

“Bu kişi beni ihya etti, Allah da onu ihya etsin! Çünkü Hz. Peygamber’in şöyle buyurduğunu duymuştum: 

“Benden sonra bazı yöneticiler ve emirler gelecektir. Halk, haksız da olsalar onlara karşılık vermeyecek ve böylece de maymunların itişip kakışmaları gibi sıkışık bir şekilde toptan ateşe gireceklerdir.”

Ben ilk cumada o sözleri söyleyince sizden hiç kimse çıkıp bir şey söylemedi. Bunun üzerine ben kendim de bu emirlerden biri olmaktan korktum. Bu yüzden ikinci cumada da aynı sözleri tekrarladım. Yine cevap alamayınca, ben de Hz. Peygamber’in bahsettiği o emirlerden biri olmaktan yine korktum.

Ancak üçüncü cumada bu kişi kalkarak bana cevap verdi ve böylece de beni ihya etmiş oldu. Allah da kendisini ihya etsin!” (bk. Heysemi, Mecmeu’z-zevaid, V/236, hno: 9199, Taberani Kebir ve Esvat adlı kitaplarında ve Ebu Ya’la rivayet emiştir.)

Heysemi, bu rivayetin senedinde geçen ravilerin sika / güvenilir olduğunu belirtir. (a.y)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet