Değerli kardeşimiz,

Bu durumda her hangi bir ceza söz konusu değildir. Sabredip çocuklarına bakarsa mükafatı çoktur.

Erginlik çağına girdiği halde, rüştünü ortaya koyamamış çocuğa ve kocası ölmüş olan kadına da yetim denildiği olur. (Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, VIII, 5505)

Peygamber Efendimiz (asm) ise, yetîmleri koruyan ve onların işlerini üzerine alıp yürütenler için şöyle buyurmuşlardır:

“Ben ve (meşakkatten ve darlıktan) yanakları moraran kadın. -kocasından dul kalıp, çocuğuna sabreden (evlenmeyen) kadın- cennette şu iki (parmak) gibiyiz, birbirimize yakınız.” (bk. Ebu Davud, Edeb, 121)

Bu hadis-i şerifte, kocasının ölümü ile veya kocasından boşanmak suretiyle dul kalan bir kadının, nefsani arzularını bir tarafa atarak yetim kalan çocuklarını sahipsiz bırakmaksızın onları büyütmesi ve yetiştirmesi sonunda kazanacağı yüksek mertebe beyan buyurulmaktadır.

Dul kalan bir çocuklu kadının, hele şeref ve cemali de varsa karşılaşacağı zorluklar ve çekeceği meşakkat altında yüzünün rengi değişeceği muhakkak olduğundan, Peygamber Efendimiz (asm) meşakkatlerden kinaye olarak halini yüz morartısı ile ifade etmişlerdir. Fakat amellerin en hayırlısı, en şiddetli olanları olduğu itibariyle böyle bir zahmete katlanan annenin mükafatı da cennette Hazreti Peygambere yakınlık olur.

Ümmü Seleme’den rivayet edildiğine göre:

“Cennetlik kocası ölen cennetlik bir kadın, sonradan başka birisiyle evlenmezse, muhakkak Allah onu cennette kocasıyla bir araya getirecektir. Aynı şekilde; cennetlik karısı ölen cennetlik bir koca, sonradan başka birisiyle evlenmezse, muhakkak Allah, onu da cennette karısıyla bir araya getirecektir.” (İbn Sad, Tabakât, 8/88)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet