Değerli kardeşimiz,

Böyle bir kaide bulunmamaktadır veya biz bilmiyoruz… Ancak affetmek büyük fazilettir. Affedici olmak Allah’ın merhametini celbeder.

İslâmiyet’in en güzel meziyetlerinden birisi de aftır. Allah, bu güzel vasfı birçok ayet-i kerimede methetmekte ve insanları affa özendirmektedir. Bunlardan ikisinin mealleri şöyledir:

“Sen bağışlama yolunu tut. İyiliği emret ve cahillerden yüz çevir.” (A’raf, 7/190)

“(Onlar)(Muttakiler, Allah’tan korkanlar) kızdıklarında öfkelerini yutarlar ve insanların kusurlarını affederler.” (Al-i İmran, 3/134)

Aftan alınan zevk ve neşe, intikamdan alınan lezzetten kat kat fazladır. Affetmek, affedene daima huzur ve rahatlık verir. Affın kemal derecesi Allah’a mahsustur. Cenab-ı Hak affı da, affedeni de sever. Affın en güzel misallerini Peygamber Efendimizin (asm) hayatında görüyoruz. Şöyle ki:

Kureyş kabilesinin reisleri Peygamberimize (asm) suikast hazırlamışlardı. Bunu gerçekleştiremeyince Peygamberimizi zorla Mekke’den çıkardılar.

Daha sonra Cenab-ı Hakk’ın inayetiyle Efendimiz (asm)  Mekke’yi fethetti. Peygamber Efendimizi hicrete mecbur edenler, Kabe-i Şerifin etrafına toplanmış, nasıl öldürüleceklerini konuşurlarken, Efendimiz Kabe-i Şerifin kapısına gelerek, “kendisinden ne beklediklerini” sordu. Onlar Peygamberimiz (asm)’den af beklediklerini söyleyince de umumi af ilan etti.

Müslüman’ın alametlerinden birisi de yumuşak huylu olmaktır. Cenab-ı Hak halim kullarını sever.

“Şayet sen kaba, katı yürekli olsaydın, hiç şüphesiz etrafından dağılıp giderlerdi. Şu halde onları affet, bağışlanmaları için dua et.” (Al-i İmran, 3/159)

Affın en ileri derecesi, fenalığa karşı iyilikle mukabele etmektir.

“Sen, (kötülüğü) iyiliğin en güzeliyle önle, o zaman, aranızda düşmanlık bulunan kişinin yakın bir dost gibi olduğunu görürsün.” (Fussilet, 41/34)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet