Değerli kardeşimiz,

Kurban etinin ve derisinin sahibi tarafından satılması ya da kesim ücretinin bunlarla ödenmesi caiz değildir. Nitekim Hz. Peygamber (asm),

 “Kurban derisini satan kimsenin, kurbanı yoktur.” (Buhari, Edahi 16; Müslim, Edahi 5)

buyurmuştur. Et veya derinin satılması hâlinde elde edilen para, kesim bedeli olarak verilmesi hâlinde de kıymetleri fakirlere sadaka olarak verilir. Ancak şart koşmamak kaydıyla kurbanın eti veya derisi kesene bağışlanabilir.

İsteyen kimse, önceden bedelini ödeyerek, Müslümanların kurduğu bir vakıf ya da bir kuruluş organizesiyle vekaleten kurbanlarını kestirmeleri ve bu kurbanların etlerinin yoksul Müslümanlara et olarak ulaştırılması caiz olduğu gibi, söz konusu etlerin, et olarak Müslümanlara ulaştırılması imkânının sağlanamaması hâlinde, bunların rayiç bedelle satılarak bedelinin uygun yerlere sarfedilmesinde dinen bir sakınca yoktur.

Et, faizin cereyan ettiği, faiz cinsinden bir maddedir. Bilindiği gibi, aynı cinsten olan ribevî (faize konu olan) malların alım-satımında hem satışa konu malın, hem de bunun bedeli olan malın peşin olması ve kilo veya hacim cinsinden olan ölçülerinin aynı olması şarttır.

Buna göre, satılan ve karşılığında satın alınan etlerden birinin fazla olması veya veresiye olması durumunda bu satış akdi faiz olur. Etlerden birinin taze, diğerinin bayat olması faiz problemini ortadan kaldırmaz. (bk. el-İhtiyar, 2/30-31)

Buna göre kişinin kurban etini kasaba verip yıl içinde taze et alması uygun düşmemektedir.

Hanefî mezhebine göre, koyun eti ile sığır eti aynı cinsten değildir. Bunlar arasında fazlalık olabilir, fakat biri peşin biri vadeli olamaz. (bk. a.g.e.; el-Fıkhu’l-İslamî, 4/683)

Bunun çaresi bizce şu olmalıdır:

Hayır kurumları ellerindeki eti kasaba satar, sonra ihtiyaç hâlinde ondan veya bir başkasından eti ya da başka uygun bir ihtiyacı satın alır.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet