Değerli kardeşimiz,

Bunun çok hikmetlerinden biri, müminlere iki rol modelin olmasıdır. Böylece zengin olanın bu zenginliği nasıl ve nerede kullanacağına fakir olanın da nasıl sabır içinde şükreceğine canlı ve şanlı modeller olmasıdır.  

“Şükreden zengin mi, sabreden fakir mi daha faziletli?” olduğuna dair İmam Gazali’nin önemli bir incelemesi vardır. Âlimlerin farklı değerlendirmelerini vermekle beraber, farklı yanları sebebiyle bazılarında sabırlı fakirin, bazılarında şükreden zenginin daha faziletli olduğu sonucuna varmıştır. (bk. İhyau’l-Ulum, 4/136-205)

Bizim kanaatimize göre de bazı kimselerde fakirlik daha faziletli, bazılarında da zenginlik daha faziletlidir.

Hz. Ebu Bekir (ra) fakirliği tercih etmiş ise, bir halife olarak fakir halli halk kesiminden farklı yaşamamayı benimsemiş demektir.

Hz. Osman (ra) ise, Allah’ın verdiği serveti onun rızasını kazanmanın güzel bir yolu olarak görmüş olabilir.

Tebük seferi münasebetiyle ihtiyaçların temininde karşılaşılan zorluklar ve kıtlık yüzünden Resûl-i Ekrem (asm) ashaptan yardım istedi. Hz. Ebû Bekir (ra) malının tamamını, Hz. Ömer (ra) yarısını getirdi. Ancak en büyük yardımı Hz. Osman (ra) yaptı; 300 deve ile 1000 dinar verdi; onun ordunun üçte birini donattığı da rivayet edilir. (bk. Müsned, 4/75)

Abdurrahamn b. Semüre anlatıyor:

“Tebük Seferi hazırlığı yapılırken Hz. Osman (ra), askerleri teçhiz etmek üzere bin dinar getirip Resulullah (asm)’ın önüne koydu. Hz. Peygamber (asm) onları (saymak için) çeviriyor ve ‘Bu günden sonra Osman ne yaparsa yapsın ona zarar vermez.’ diyor ve bunu defalarca tekrar ediyordu.” (bk. Tirmizî, Menakıb, 18; İbn Hanbel, 5/63; Hâkim, 3/102)

Hadisin sahih olduğuna dair Hâkim’in yaptığı açıklamaya Zehebî de katılmıştır. (bk. Zehebi, Telhis, ilgili hadis)

Zenginliği tercih etmede Efendimizin (asm) bu müjdesi da baş rol oynamış olabilir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet