Değerli kardeşimiz,

Bidat ehli iki kısımdır.

Bir kısmı imanı olduğu halde Ehl-i sünnt ve’l-cemaaete muhalif bir düşüncede olanlardır. Ehl-i bidat kabul edilmelerine rağmen, alimler tarafından Şia ve Mutezilelerin bir kısmının mümin olarak kabul edilmeleri, bunun açık göstergesidir.

İkinci kısım, tamamen dinden çıkıp küfre giren ehl-i bidattır ki İmam-ı Rabbani Hazretleri 54. Mektupta bunlardan söz etmektedir.

Dikkat edilirse orada “sahabeye buğz eden söz konusu ehl-i bidatın -ayetin delaletiyle- kâfir olduklarına” işaret etmiştir. (bk. Arapça Mektubat, 1/97).

Bu tür ehl-i bidatın normal kâfirlerden daha zararlı olmalarının sebebi, görünürde bunların kâfir değil, -münafıklar gibi- mümin olarak bilinmeleridir. Münafıkların kâfirlerden daha zararlı oldukları bilinen bir gerçektir. Çünkü kâfir açık düşman olarak ortada olduğu için, onun şerrinden korunmak kolaydır. İkiyüzlü münafıklar ile bir kısım ehl-i bitatın küfrü açık olmadığı için her zaman kaleyi içten fethetme planları olabilir. Kurt gövdenin içine girmişse, artık onun tedavisi çok zordur.

İmam-ı Rabbanî Hazretlerinin Mektubun sonlarında “Bunların fitne-fesatlarından söz etmemizin gayesi, sizlerin meclis-i şerifinize sızmalarına ve mahfel-i münifinizde (yüksek huzurunuzda) itibar görmelerine fırsat verilmemesidir.” (bk. a.g.e, 1/98) manasına gelen ifadeleri, bu söylediklerimizin doğruluğunun bir garantisidir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet