Değerli kardeşimiz,

Cenab-ı Hak şöyle buyuruyor:

“Allah yolunda savaşın, bilin ki Allah herhalde her şeyi işitir ve bilir.”(1)

Diğer bir ayette de şöyle buyuruyor:

“Allah (yolunda O’nun) için nasıl gerekiyorsa öylece cihâd edin.”(2).

Müslümanların durumu zayıf olur veya müslüman bir şehir veya bir ülke düşmanın saldırısına maruz kalırsa, orada mevcut olan tüm Müslümanlara cihad farzı ayn olur. Yoksa, farzı kifâyedir.

Ehli küfre karşı verilen savaştan kaçmak helak edici yedi günahdan biridir. Durum böyle olmakla beraber gayrimüslimleri imha etmek için hiçbir emir olmadığı gibi böyle bir emare de yoktur. Kur’an ve Peygamber (asm)’in hadisi meydandadır. Bunun en büyük şahidi; tarih boyunca hürriyet içerisinde Filistin, Şam, Mısır, Irak ve Anadolu gibi İslâm vatanında zimmî ve gayrimüslimlerin yaşamasıdır. İslâm dini yıkım sayılan savaşı sevmez. Zaruret olmazsa ona başvurmak istemez.

Peygamber (asm): “Düşmanla savaşmayı temenni etmeyiniz, Allah’ın ihsanını dileyiniz. Ama onunla (düşmanla) karşılaşırsanız sabrediniz.” buyurmuştur.

Barış İslâm’da bir kaide, savaş bir istisnadır. Ancak şu iki halden birisi mevcut olduğu zaman savaş ilân edilir:

1. Can, namus, mal ve vatanı müdafâa etmek, yani bunlar düşmanın hücumuna maruz kaldıkları zaman onları savunmak için savaş ilân edilir. Kur’an-ı Kerîm şöyle buyuruyor:

“Sizinle savaşanlarla Allah yolunda savaşınız. Fakat haddi aşmayınız. Çünkü Allah haddi aşanları sevmez.”(3).

2. İslâmı müdafaa etmek, yani düşman, İslâm dâvetine engel olursa onunla savaş ilan edilir.

Peygamber (asm) hiçbir zaman kâfirlere karşı İslâmı tebliğ ve davet etmeden savaşmamıştır. Bunun için Kayser, Kisrâ, Mükavkis, Necaşî ve doğu ve batıdaki Arap krallarına mektuplar yazarak onları İslâm’a davet etti. Bunlardan İslâm’ı kabul eden olduğu gibi etmeyen de olmuştu.

Dipnotlar:

1. Bakara sûresi, 2/244.
2. Hacc, 22/78.
3. Bakara, 2/190.

(Halil GÜNENÇ, Günümüz Meselelerine Fetvalar II. 219)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet