Değerli kardeşimiz,

İslâm hukukçuları küfür beldelerini dört bölüme ayırmışlardır:

1. İslâmî şiarın icrası mümkün olmayan belde:

Böyle bir yerde Müslümanların kalarak yerleşmeleri caiz değildir. Hicret edebilmeleri için ne lazımsa yapmaları gerekir.

2. İçinde Müslümanca yaşayıp ehli küfüre mukavemetin mümkün olduğu belde:

Böyle bir beldede yerleşip kalmak ve İslâmî kuvvetlendirmek farzdır. Buradan hicret eden kimse de Allah indinde mesuldür. Zira bile bile ve isteyerek İslâm’ın bir parçasını kâfirlere devretmek büyük bir hıyanettir.

3. İçinde İslâmî şiarın icrası mümkün ise de İslâm’ın yayılması mümkün olmayan ve orada kalmakla İslâm için fayda bulunmayan belde:

Böyle bir yerde kalmak caiz olsa da hicret etmek daha iyidir.

4. İçinde İslâmî şiarın icrası mümkün olmakla beraber dinin yayılması ve Müslüman olmayan kimselerin İslâm’a girmesi umulan belde:

Bu takdirde böyle bir yerde kalmak gereklidir (Kurratu’l-Ayn, s.206).

Buna göre şayet bu memlekette kalmanın Müslümanlara ve İslâm’a faydası varsa, orada ikâmete devam edip fırsatı gözetlemek lazımdır. Aksi takdirde Müslümanlar ekalliyete düşmüş ve gittikçe çark İslâm’ın aleyhine dönüyor ise, o memleketi terk etmek daha iyidir.

(bk. Halil GÜNENÇ, Günümüz Meselelerine Fetvalar, II/296)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet