Değerli kardeşimiz,

İnsanın itikadı (inancı) kalbe ait bir özelliktir. Bu inancın temeli Allah’a iman ve diğer iman esaslarıdır. Yahudilerin Allah inancı, daha çok “cezalandıran bir Allah” şeklindedir. Hristiyanlarda ise, Hz. İsa’nın tavassutuyla daha çok “bağışlayan bir Allah” tarzındadır. Kur’an’da ise Allah’ın hem Aziz-züntikamolduğu nazara verilmiş, hem de Rahman-Rahim olduğu bildirilmiştir.

İmam-ı Gazali, “El-iktisad fi’l İtikad”, yani “İtikadda Orta Yol” adıyla eser yazmıştır. Günümüzde hem de İslamı iyi bilmesi gereken konumda nice unvanlı kimsenin itikat konularında yalpalaması, âdeta savrulması, böyle eserlere olan ihtiyacı ortaya koymaktadır. Mesela, Kur’ana dayanarak “Allah, bir şey meydana gelmeden onu bilmez.” demek, Kur’ana ve Allaha bir iftiradır. Her şeyi bilen Allah, böyle olmaktan yüce ve münezzehtir.

Dinî meselelerde hayli konuşan bir başkasının Mevlâna ve Bediüzzamanla alakalı, “Mevlâ ve Bedi’ Allah’ın isimleridir, bir beşere bunların kullanılması caiz değildir, şirktir.” demesi tam bir cehalettir.

Bir başkasının şefaati “Allah’a rağmen bazı insanları kurtarma çabası.” gibi görmesi tam bir çarpıtmadır…

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet