Değerli kardeşimiz,

– Bir Müslüman devlet diğer Müslüman devlete savaş açamaz, kardeş kardeşi vuramaz. Bu, şahıs plânında da devlet çapında da böyledir. Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm) değil bir Müslümanın diğerine kurşun atması, silâhını ona doğru yöneltmesini dahi yasaklamış:

“Sizden biriniz Müslüman kardeşine silâhını yöneltemez, ona işarette bulunamaz.” (et-Tergib ve’t-Terhib, III/484)

buyurmuştur. Demek ki, bir Müslüman elindeki silâhla kardeşini göstermek için işaret dahi edemez, sadece işaret sırasındaki hatırlatmayı dahi hoş göremez.

Aralarında çıkan ihtilâfı ise, görüşmeler yoluyla hâlletmeleri gerekir. Şayet görüşmelerle hâlledemezlerse hakem heyeti seçilir, tarafların kabul edeceği hakemin verdiği hükme rıza gösterme mecburiyeti doğar. Buna rıza göstermeyen ise haksız olur, çıkan savaştan mesul duruma girer.

Burada dikkati çeken husus, ortada hakemlik yapan heyetin gerçekten de tarafsız olması, sadece haklının yanında bulunmasıdır.

Müslümanlar, haksız olduklarını bildikleri hâlde sadece âmirlerinin verdiği emrin hatırı için Müslüman kardeşlerine kurşun atamazlar. Zira bilirler ki, Allah’a isyan olan yerde kula itaat olmaz. Âmirleri haksız yere Müslüman kardeşine kurşun atmayı emrediyor, bu ise Allah’a isyandır. Allah’a isyan olan emre itaat mecburiyeti yoktur.

Bütün bunlara rağmen hakkın ne tarafta olduğu bilinmeden savaşılıyorsa, hangi tarafta Allah rızası esassa, o tarafın ölenleri şehittir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet