Değerli kardeşimiz,

İlgili hadis rivayeti şöyledir:

“Sadece müminlerle arkadaş ol, yemeğini de yolunu Allah ve peygamberlerle bulan müminler yesin.” (Tirmizi, Zühd, 56; Ebu Davud, Edeb, 16; Ahmed b. Hanbel, III, 38)

Tirmizî, bu hadis hasen olup bu hadisi sadece bu şekliyle bilmekteyiz, demiştir. (Tirmizi, a.y)

Bu hadiste, müminle arkadaşlık ve sohbet etmenin veya böyle kimseye yemek ikram etmenin daha evla olduğu anlatılmak isteniyor. (bk. ez-Zühayli, el-Fıkhu`l-İslâmî ve Edilletuhu, II, 920)

Yoksa bu hadis-i şeriften, “müminden başkasıyla arkadaşlık edilmez ve müminden başkasına yemek verilmez” manası çıkarılamaz.

Hadis-i şerifte arkadaşlığı tavsiye edilen mümin, münafıklıktan ve küfür korkusundan uzak, gerçek iman sahibi Müslümanlardır. Çünkü, bunların arkadaşlığı dünyada ve ahirette insana fayda verir.

İmandan yoksun olan veya büyük günahlara devam eden kimselerin arkadaşlığının zararları olabilir. Bu açıdan çok dikkatli olmak gerekir. Eğer arkadaşlığı zarar veriyorsa veya zarar verme ihtimali yüksekse, onlardan uzak durmak ve zarar görmeyecek şekilde tedbir almak lazımdır. Yoksa, onlar gibi olma tehlikesi vardır.

Ancak, onlardan zarar görmediği gibi, onlara faydalı oluyorsa veya faydalı olacağı yüksek bir ihtimal ise bunu değerlendirmek gerekir.

“Yemeğini de yolunu Allah ve peygamberlerle bulan müminler yesin”, ifadesine gelince:

İnsanlara ikram edilen yemek iki çeşittir:

1. Arkadaşlık ve dostluk için verilen yemek ziyafetleri.

2. Aç ve muhtaçları doyurmak için verilen yemek ziyafetleri.

“Yoksula, yetime ve esire onun sevgisi için yemek yedirirler.” (İnsan, 76/8) mealindeki ayette açıklandığı üzere, muhtaç ve aç durumda olan herkese mümin ve kafir ayırımı yapmadan yemek yedirmek teşvik edildiğinden, konumuzu teşkil eden hadis-i şerifi, ikinci cinsten olan yemek ikramları değil birinci cinsten olan yemek ikramları olarak anlamak gerekir.

Özetle, bu hadis, arkadaş edinme ve yardımda bulunma konusunda tercih önceliğini bildirir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet