Değerli kardeşimiz,

Âdet görme, yani hayız, kadını erkekten ayıran özelliklerden birisidir. O, anormal ve çirkin bir olay değil, normal ve kadının yaratılışının gereği olan doğal bir olaydır.

İslam’ın çıkışı sırasında câhiliye devri Arapları âdetli kadına arkadan, Hristiyanlar önden ilişkide bulunurlardı. Yahudiler ve Mecusîler ise, böyle bir kadından uzak durular, hatta temizlendikten sonra da bir hafta süreyle onlarla bir arada kalmazlar, birlikte yiyip, içmezlerdi.(Müslim, Hayız, 6; Ebû Dâvûd, tahâre, 102, Nikâh, 46; Faruk Beşer, Hanımlara Özel İlmihal, İstanbul 1989, s. 154, vd).

İslâm, kadına rûhî ve fizyolojik sıkıntı veren ve onu küçük düşüren bu alışkanlıkları yasaklayarak koruyucu bazı hükümler getirdi. Kur’ân-ı Kerîm’de şöyle buyurulur:

“Ey Muhammed, sana kadınların hayız hâlinden sorarlar. De ki: O, kadına eziyet veren bir haldir. Hayız halindeyken kadınlardan uzaklaşın ve temizleninceye kadar da onlara yaklaşmayın. Temizlendikten sonra onlara Allah’ın emrettiği yerden yaklaşın.”(Bakara, 2/222).

Hadiste ise şöyle buyurulur:

“Bu hayız, Allah’ın Âdem (a.s)’in kızlarına yazdığı bir şeydir.”(Buhârî, Hayz, 1,7, Edâhî, 3, 10; Müslim, Hacc,119,120; Ebû Dâvud, Menâsik, 23).

Âdet gören kadından tamamen uzak mı kalınacağını soranlara Allah elçisi şu cevabı vermiştir:

“Cinsel ilişki dışındaki şeyler, normal zamanlardaki gibi yapılabilir.” (Müslim, Hayz” 16; Nesaî, Tahâret, 18; İbn Mâce, Taharet, 12).

Kur’ân da, âdetten “pislik” olarak değil, “eziyet” olarak söz edilmiş, bununla, sıkıntıda bulunan hayızlı kadın korunmak istenmiştir. Diğer yandan Hz. Peygamber (asv)’in eşleriyle dizkapağı ve göbek arası dışındaki normal ilişkilerini sürdürdüğü bilinmektedir.(bk. Buhârî, Hayz, 5, Tahâret,175; Dârimî, Tahâret,108).

Âdetli kadının temiz olmayan yönü sadece âdet kanıdır. Onun tükrüğü ve teri pis değildir. Pişirdiği yenir ve yemek artığı da temizdir. Hz. Âişe (ra)’den (ö. 57/676) şöyle dediği nakledilmektedir:

“Allah elçisinin isteği üzerine, ben âdetli iken kucağıma yaslanır, Kur’ân okurdu.” (Buhârî, Hayz, 2, 3; Müslîm, Hav,15; Nesâî, Tahâret, 173, 174).

“Âdetli iken, kemikli eti ısırır, sonra ona verirdim. Alır ve benim ısırdığım yerden ısırırdı. Yine âdetli iken su içtiğim kabı ona verirdim, alır ve ağzını benim ağzımı koyduğum yere koyar ve içerdi.” (Müslim, Hayz, 14).

İlave bilgi için tıklayınız: 

– HAYIZ.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet