Değerli kardeşimiz,

Hz. Peygamber (asm)’in kendisinin ruhuna okunan Kur’an, dua ve salavatlara ihtiyacı var mı?

Hz. Peygamber (asm)’in ümmetine şefaat için kendi hesabına salâvat duasına ihtiyacı varmıdır? Yani, bizim salâvat dualarımız Hz. Peygamber’in makamını arttırır mı? Yoksa salâvatla biz o makama bir artı sağlayamayız, yanlızca o makama gelen rahmet ve feyizden salâvat vasıtasıyla nasiplenir miyiz?

Her ikisi de doğrudur. Ümmetin yaptığı her iyilik her an Peygamberimizin (asm) amel defterine geçiyor ve onun makamını daha da yüceltiyor. Bu açıdan ona salât ve selâm getirmek hem onun makamına hem bize yazılıyor. Biz de onun manevi makamından istifade ve istifaza ediyoruz.

Bütün ümmetinin saadetlerinden lezzet, sıkıntılarından da endişe eden bir zat, elbette nihâyetsiz salâvata ihtiyacı vardır. Ümmete yapacağı şefaat-ı kübrası için de salâvat gerekiyor.

Eğer desen: Madem o Habîbullahtır. Bu kadar salâvat ve duaya ne ihtiyacı var?

“Elcevap: O zat (a.s.m.) umum ümmetinin saadetiyle alâkadar ve bütün efrad-ı ümmetinin her nevi saadetleriyle hissedardır ve her nevi musibetleriyle endişedardır. İşte, kendi hakkında merâtib-i saadet ve kemâlât hadsiz olmakla beraber, hadsiz efrad-ı ümmetinin, hadsiz bir zamanda, hadsiz envâ-ı saadetlerini hararetle arzu eden ve hadsiz envâ-ı şekavetlerinden müteessir olan bir zat, elbette hadsiz salâvat ve dua ve rahmete lâyıktır ve muhtaçtır.” (bk. Said Nursi, Mektubat, Yirmi Dördüncü Mektup, s.488)

İlave bilgi için tıklayınız:

ADAK (Nezir)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet