Değerli kardeşimiz,

Hz. Peygamber (asm)’den, Ehl-i kitap ve Mecusilere ait bir takım bayramları kutlamayı yasakladığına dair rivayetler vardır.

Ahmed b. Hanbel ve Nesaî’nin rivayet ettiklerine göre Hz. Enes şunları söylemiştir: Resulullah (a.s.m) Medine’ye hicret ettiğinde Medine halkının kutladığı, oynadığı / şenlikler düzenlediği iki bayramları vardı. Peygamberimiz (asm) bu iki günün nereden geldiğini sordu. Onlar da “Bu iki gün cahiliye devrinden kalma geleneklerimizdir.” dediler. Bunun üzerine Resulullah (asm): “Allah bu iki gün yerine daha hayırlı iki günü; Kurban ve Fıtır / Ramazan bayramlarını size verdi.” dedi (Ahmed b. Hanbel, 3/250, 103, 235;  Nesaî, salatu’l-Îdeyn, 19)

İbn Teymiye gibi bazı alimler bu hadise dayanarak, Müslümanların -dinî bayramlar dışında- herhangi bir bayram günü icat etmelerinin caiz olmadığını savunmuşlardır.(bk. İktıdau’s-siratı’l-mütakîm)

Fakat, muasırlardan Şeyh İbn Beyye gibi bazı alimler millî bayram günlerinin de olabileceğini söylüyorlar.(bk. Mecceletu’l-uluke).

Denilebilir ki, her konuda olduğu gibi bu konuda niyetlerin rolü çok büyüktür. Millî bayramları dinî bayramların yerine ikame etmek isteyen, onlara da bir nevi kutsallık vermeye gayret edenlerin elbette vebali vardır. Adı bayram da olsa, maksat onu kutsiyet ifade eden dinî bir bayram gibi değil de, ilgili bir olayın hatırasını tazelemek, insanların nazarı dikkatlerini oraya çekmek, halkı bir süreliğine “kurtuluş, bağımsızlık” gibi hamasî duyguların coştuğu bir atmosfere sokmak ise bunda bir sakıncanın olmaması gerektiğini düşünüyoruz.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet